Ga ik dit echt doen?
Deze vraag komt direct bij mij naar boven terwijl ik hier begin te typen. Al tijden zit het in mijn hoofd, een blog schrijven. Ik houd van schrijven maar ga ik dit echt doen? Het voelt een beetje als mijn ‘hele’ leven op het internet zetten. Tsja en als ik dit dan weer typ voel ik dat dat echt overdreven is, want het is natuurlijk maar een klein deel van mijn leven.
Een tijdje geleden waren we aan het bellen met vrienden en vertelde ik over mijn ervaring in het IVF-ICSI traject. Wat volgde was verdriet. Verdriet over hoe hoe ik mij voelde in het traject bij de zorgverleners maar ook over wat zo’n traject met je doet en hoe intens het eigenlijk is. Intens zonder dat je het vaak echt door hebt als je erin zit.
Maar er ging ook een vuurtje wel héél heet branden. Een vuurtje om andere vrouwen mijn ervaringen in een IVF traject mee te geven zodat zij hier ook van kunnen leren, tips mee te kunnen geven aan hen, mensen inzicht te geven over hoe het kan voelen als je in een traject zit en ervoor te zorgen dat er steeds meer ouders bewust starten met een IVF traject en dit dus leidt tot bewuste kinderen.
Maar wat is dan de angst die ik voel? Wat houd mij tegen? Ik denk dat het is dat ik niet wil dat anderen zich gekwetst voelen doordat ze dan kunnen voelen dat ze iets ‘verkeerd’ hebben gezegd of ergens niet naar durven vragen maar ook bang dat ik dingen niet heb vertelt die mij dus wel bezig houden of dat ik eerst heb gezegd dat het goed met mij ging en dat ik hier later dus vertel dat het niet zo is. Dat is dus niet wat ik hiermee wil bereiken, het is voor iedereen lastig, voor degene in een fertiliteitstraject én voor mensen om hen heen. Juist omdat het vaak zo’n taboe lijkt om over te praten, iets spannends, iets waarop mensen niet door durven te vragen omdat het voor de ander pijnlijk kan zijn en doordat men het ‘geheim’ vaak bij zich blijft dragen en er zo juist nog meer afstand ontstaat..
Dus bij deze direct voor al mijn naasten; je hebt niks verkeerd gedaan, je hebt gedaan wat jij dacht dat het beste was en dat waardeer ik enorm. Je bent mij dierbaar en samen leren en groeien we verder ❤️
Het vuurtje dat in mij brandt wil andere (wens)ouders helpen zodat zij bewust om kunnen gaan met een fertiliteitstraject en hen laten voelen dat zij er niet alleen voor staan.
In deze blog zal ik onze ervaring in een IVF-ICSI traject vertellen, de keuzes die we hebben gemaakt qua gezondheid en de route naar bewust ouderschap. Dit alles zal ik proberen in een soort tijdlijn te plaatsen, het is een hele rit geweest en we gaan terug naar 2021. Stay tuned!